Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Πεπ, ήρθε η ώρα για αποδείξεις…

Για τον Πεπ Γκουαρδιόλα δεν έχω άποψη, γράφει ο Βασίλης Μαυρόπουλος, είμαι μπερδεμένος πώς το λένε; Πολυνίκης στην Μπαρτσελόνα, με δύο Champions League, τρεις κατακτήσεις Primera Division και δύο Copa del Rey. Βάσει τίτλων, με άλλα λόγια, είναι ο καλύτερος όλων τα τελευταία χρόνια.


Πώς μπορώ να κρίνω, όμως, έναν προπονητή που είχε στο ρόστερ του παίκτες όπως ο Τσάβι Ερνάντεζ, ο Αντρές Ινιέστα και ο Λιονέλ Μέσι; Στα μάτια μου έκανε το αυτονόητο. Άλλωστε, τα αποτελέσματα είναι αυτά που καταξιώνουν ανθρώπους και ομάδες και με τους προαναφερθέντες ποδοσφαιριστές έχω την εντύπωση ότι λίγοι θα αποτύγχαναν. Ζωντανό παράδειγμα των λόγων μου αποτελεί ο διάδοχος του Πεπ στους «μπλαουγκράνα», Τίτο Βιλανόβα. Τι συμβαίνει εδώ; Έγινε ξαφνικά και ο Βιλανόβα προπονητάρα και βρίσκεται 18 βαθμούς μπροστά από τη Ρεάλ Μαδρίτης ή απλά έχει υπό την καθοδήγησή του παίκτες που, στην ουσία, δε χρειάζονται καθοδήγηση;


Ήταν, λοιπόν, αχρείαστη η παρουσία του Γκουαρδιόλα στον πάγκο της Μπαρτσελόνα όλα αυτά τα χρόνια; Όχι, κάτι τέτοιο είναι -μάλλον- υπερβολικό να το πούμε. Ο 42χρονος τεχνικός έβαλε τη «σφραγίδα» του στην «Μπάρτσα», ίσως όχι για τα θετικά -πολύ θετικά ομολογουμένως- αποτελέσματα, αλλά για τον τρόπο παιχνιδιού. Η προ-Γκουαρδιόλα εποχή περιελάμβανε ένα διαφορετικό στυλ πιο συνηθισμένο. Ναι, ήταν καλή και η ομάδα του Ράικαρντ, όμως ο Ολλανδός δεν είχε σκεφτεί να βάλει τον Μέσι σε θέση κρυφού σέντερ φορ, εκεί, δηλαδή, που ο Αργεντινός σκοράρει ακόμη και στον ύπνο του. Δεν είχε σκεφτεί σύστημα χωρίς καθαρό εννιάρι. Δεν έπαιζε αυτό το διαφορετικό ποδόσφαιρο που ξεκίνησε ο Γκουαρδιόλα και ακολουθεί πιστά ο Βιλανόβα. Αυτό το μοναδικό πάσα-πάσα που πολλούς τους κουράζει, εμένα μου αρέσει, ακριβώς γιατί είναι μοναδικό και εφαρμόζεται σωστά και πετυχημένα.


Για την Μπαρτσελόνα μπορώ να μιλάω ώρες ατελείωτες, θίγοντας θέματα ακόμη και της βαθύτερης ιδεολογίας της. Σήμερα, όμως, αποφάσισα να γράψω για τον Πεπ. Θεωρώ δύσκολο να εφαρμόσει στην Μπάγερν το σύστημα Μπαρτσελόνα. Αν τα καταφέρει και βγει ένα καλό αποτέλεσμα από την προσπάθεια αυτή, θα του βγάλω το καπέλο και θα τον προσκυνήσω. Την ίδια την Μπάγερν όχι, δεν μου πάει η καρδιά. Σ’ αυτόν, ωστόσο, θα κάνω μια βαθύτατη υπόκλιση. Ίσως χρειαστεί να δείξει ευελιξία και να προσαρμοστεί στους παίκτες που θα έχει να κατευθύνει, παίζοντας κάτι άλλο από το ποδόσφαιρο διαρκούς κατοχής. 
Όπως και να ‘χει, θα ξαναπώ πως το αποτέλεσμα μετράει. 
Πεπ, ήρθε η ώρα να αποδείξεις… 
Αξίζεις ή ήσουν ένα προπονητικό πυροτέχνημα;

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ντέρμπι με τα όλα του

Με 3-3 έληξε το ντέρμπι στο Merseyside, με την κόντρα του Μιραλάς (που σκόραρε αλλά, γλύτωσε και την αποβολή του με κόκκινη κάρτα) με τον Σουάρεζ, να κλέβει τα φώτα της δημοσιότητας ...

Πιστόριους ή… Πιστόλιους

Η ειδωλοποίηση συνιστά ένα μεγάλο λάθος, από το οποίο δεν μαθαίνουμε οι άνθρωποι, το επαναλαμβάνουμε, γίνεται κάτι που δεν περιμένουμε, απογοητευόμαστε, λέμε πως δεν θα χρίσουμε ξανά στο μέλλον κάποιον άνθρωπο πρότυπο, υπόσχεση που δεν κρατάμε και φτου και από την αρχή.